بررسی تطبیقی شیوه های کاربرد آیات و احادیث در سه اثر: تاریخ بیهقی، تاریخ جهانگشای جوینی و نفثه المصدور

آیات و احادیث در تبیین اندیشه های شاعران و نویسندگان آثار ادبی نقش بسزایی داشته و بنا به دریافت ها و مقاصد صاحبان اثر، این منابع لایزال دینی در هر دوره ای از زبان و ادبیات فارسی در بیان مقصودی خاص مورد استفاده قرار گرفته اند. سه اثر مهم تاریخ بیهقی، تاریخ جهانگشای جوینی و نفثه المصدور از برجسته ترین کتب تاریخی- ادبی هستند که کاربرد آیات و احادیث یکی از خصیصه های مهم نثر دور? نویسندگان کتب مذکور می باشد. در این پژوهش به شیو? توصیفی- تحلیلی، به بررسی تطبیقی شیوه های کاربرد آیات و احادیث -قالب های کاربردی، هدف های ذوقی - انگیزشی و تأثیرپذیری- در سه کتاب مزبور پرداخته و تلاش می گردد تفاوت های لفظی و معنایی که در انواع کاربرد آیات و احادیث، با توجّه به اوضاع سیاسی - اجتماعی، مورد توجّه نویسندگان کتب بوده، بیان شود. شیو? جمع آوری اطلاعات در این پژوهش به روش اسنادی و کتابخانه ای بوده و یافته ها بیانگر آن است که آیات و احادیث هم از لحاظ قالب و هم هدف های ذوقی - انگیزشی، در کتب یاد شده، مورد استفاده قرار گرفته است و از بین سه اثر مورد پژوهش، تاریخ جهانگشای جوینی در زمین? استفاده از هر دو شیوه ، متناسب با مفهوم مورد نظر نویسنده، موفقّ تر بوده است.